8 september, een hok vol mensen

Het gaat hier in huize Morkel nooit gewoon. Er is altijd wel wat aan de hand.; Peter heeft weer eens wat gehoord van een onrecht of kind dat ergens verlaten is, een kinderhuis dat gaat sluiten(Liebenhaus),er komt ineens iemand aanwaaien die een paar dagen blijft, er loopt een vreemde door t huis die blijkt de gekregen printer/scanner/kopieermachine te gaan aansluiten en is weer een van de vele verre familieleden, er dartelen 2 kleinkinderen rond wier ouders elders in het land moeten werken,. Peter heeft ineens weer ergens iets geregeld, Daphne die het druk heeft op haar werk, waardoor we laat eten, Tia die niet komt eten omdat ze erg onder de indruk is van de sluiting van Liebenhaus. Ga zo maar door. Daphne die midden in de nacht opstaat om voor haar volwassen zoon een stuk uit te tikken. Het is zoals het gaat in Huize Morkel en dat maakt het allemaal zo huiselijk. Alles kan hier en iedereen helpt elkaar.
Intussen de erste werkbespreking met Tia en Louise gehad en een maandprogramma vast gesteld. En weer zitten er van die voortgangstoetsen bij die bijna 2 weken duren waardoor mijn training met de meiden op het allerlaatste moment moeten. Maar t is niet anders, dit is Africa en we gaan mee met de flow. Morgen heb ik een gesprek bij Tia over de toekomst van Thamsanqa. Best spannend, want er moeten ook allerlei financiele info op tafel komen.