17 november
Door: GerdyterDenge
Blijf op de hoogte en volg Gerdy
17 November 2010 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
woensdag 17 november 2010
Vanmorgen met vrijwilligster Marjolein van Be More naar Ithemba gereden. Er waren verschillende kinderen die me nog herkenden en blij waren me te zie . Ook Maureen, de manager,Zolly de kokkin en chauffeur en de caregivers waren blij verbaasd. Helaas was door een defect aan de bus niet alle kinderen aanwezig. Ik miste Roxanne,Faith,Sade, Neaven, Alwino o.a. Misschien dat ik nog een dag ga, want vooral de ouderen zullen er na de Kerst niet meer zijn. Ze zijn 18 geworden en dan houdt het voor hen op. Ja, en wat dan?? Er is niets na, dus deze kinderen blijven thuis zitten. Neaven heeft als de taxi is geregeld en plek op een soort soc. Werkplaats gekregen door bemiddeling van oud vrijwilligster Karin. Maar de anderen, daar is niets voor.
De bus ,overigens de nieuwe die van sponsorgeld is betaald, vertoont regelmatig mankementen.
Volgens Maureen is die vaak kapot. Dat moet toch niet mogen voor een nieuwe bus en is bovendien wel erg zonde van dat sponsorgeld. Fezi en Boniswa(big mama) waren mee op tour van de vrijwiligersdag en kwamen later vanmorgen langs (reageerden ook verbaasd op mijn aanwezigheid) .Daarom had Sylvia(een teacher uit Duitsland) de groep in haar eentje. Ze gaf in de kring een korte les/instructie over Kerst compleet met Kerstboom, Kerstmanmuts en liedjes. Daarna gingen de kinderen een kleurplaat maken. Het was goed om eens mee te maken dat er wat met de kinderen gebeurt. Er zijn best kinderen die je wat kunt leren. Ik hoorde dat onze kleine voorzanger met zijn looprekje intusen op een school is geplaatst om hem meer te stimuleren en te laten leren. Dat zou ook met een aantal andere kinderen kunnen, als de middelen er voor waren en de ouders er voor te porren zijn.Het was goed om Sergio weer te zien. 2Jaar geleden had ik hem onder mijn hoede en was het en verlegen, lange jongen die niet of nauwelijks sprak. Veel sores thuis mee kreeg van alcoholische moeder en gewelddadige vader. Heb toen met de ouders ieder apart een gesprek gehad, vooral omdat we ons zorgen maakten over Sergio. Nu zag ik een Sergio die nog langer was geworden, maar die lachte, reageerde, danste en zongen ook meer sprak, Hy was zich meer bewust van zichzelf en zijn omgeving. Het was zo genieten om hem zo terug te zien en je kon merken dat hij blij was me te zien. Ook Samkelo was veranderd, vrolijk, onrdeugend, rondkarrend nu in een loopkar. Waardoor hij meer beweegt, mee kan doen en geniet.En zo zijn er nog wel veranderingen op te noemen.Aan het eind van de dag toen er nog een paar kinderen over waren die nog weggebracht moesten worden, ging Jozef(kind met Downsyndroom) op een emmer trommelen en Augusta danste er bij. Er zijn toen djembe`s uit de vrijwilligerskamer gehaald en je had ze moeten zien. Wat een natuurlijk ritme gevoel hebben die kinderen, ondanks hun handicap. Het meeste verbaasde mi jAugusta, dat ging zo vlot en gemakkelijk en ze had er zo1n plezier in, ongelofelijk. Ook samentrommelen ging goed, hoe ze dat op elkaar afstemden weet ik niet,maar ik was erg onder de indruk.
Het was vandaag net of ik nooit was weggegaan. Alles ging weer zo vanzelfsprekend. Aanpakken, met de kinderen spelen, personeel plagen en kletsen met ze .Had een goede dag vandaag en dan kijk ik vooral naar de dingen die verandert zijn en goed gaan, Voor de rest heb ik maar even oogkleppen opgedaan. Daar is 1 dag echt te kort voor.
Verder vanmiddagnog even naar Green Acres geweest een shopping mall. Daphne heefteen broodrooster uit het jaar nulen die zorg alleen maar voor ergernis en verbrande toast. Daar heb ik verandering in gebracht en v.a. morgen eten wij heerlijk bruin geroosterde boterhammetjes.
Nog even wat over Thamsanqa. Dit valt onder de organisatie Family Restoration Services. En Thamsanqa is vernoemd naar een 7 jarig jongetje, een eerste bewoner die daar overleden is aan aids en Thamsanqa heette
Vanmorgen met vrijwilligster Marjolein van Be More naar Ithemba gereden. Er waren verschillende kinderen die me nog herkenden en blij waren me te zie . Ook Maureen, de manager,Zolly de kokkin en chauffeur en de caregivers waren blij verbaasd. Helaas was door een defect aan de bus niet alle kinderen aanwezig. Ik miste Roxanne,Faith,Sade, Neaven, Alwino o.a. Misschien dat ik nog een dag ga, want vooral de ouderen zullen er na de Kerst niet meer zijn. Ze zijn 18 geworden en dan houdt het voor hen op. Ja, en wat dan?? Er is niets na, dus deze kinderen blijven thuis zitten. Neaven heeft als de taxi is geregeld en plek op een soort soc. Werkplaats gekregen door bemiddeling van oud vrijwilligster Karin. Maar de anderen, daar is niets voor.
De bus ,overigens de nieuwe die van sponsorgeld is betaald, vertoont regelmatig mankementen.
Volgens Maureen is die vaak kapot. Dat moet toch niet mogen voor een nieuwe bus en is bovendien wel erg zonde van dat sponsorgeld. Fezi en Boniswa(big mama) waren mee op tour van de vrijwiligersdag en kwamen later vanmorgen langs (reageerden ook verbaasd op mijn aanwezigheid) .Daarom had Sylvia(een teacher uit Duitsland) de groep in haar eentje. Ze gaf in de kring een korte les/instructie over Kerst compleet met Kerstboom, Kerstmanmuts en liedjes. Daarna gingen de kinderen een kleurplaat maken. Het was goed om eens mee te maken dat er wat met de kinderen gebeurt. Er zijn best kinderen die je wat kunt leren. Ik hoorde dat onze kleine voorzanger met zijn looprekje intusen op een school is geplaatst om hem meer te stimuleren en te laten leren. Dat zou ook met een aantal andere kinderen kunnen, als de middelen er voor waren en de ouders er voor te porren zijn.Het was goed om Sergio weer te zien. 2Jaar geleden had ik hem onder mijn hoede en was het en verlegen, lange jongen die niet of nauwelijks sprak. Veel sores thuis mee kreeg van alcoholische moeder en gewelddadige vader. Heb toen met de ouders ieder apart een gesprek gehad, vooral omdat we ons zorgen maakten over Sergio. Nu zag ik een Sergio die nog langer was geworden, maar die lachte, reageerde, danste en zongen ook meer sprak, Hy was zich meer bewust van zichzelf en zijn omgeving. Het was zo genieten om hem zo terug te zien en je kon merken dat hij blij was me te zien. Ook Samkelo was veranderd, vrolijk, onrdeugend, rondkarrend nu in een loopkar. Waardoor hij meer beweegt, mee kan doen en geniet.En zo zijn er nog wel veranderingen op te noemen.Aan het eind van de dag toen er nog een paar kinderen over waren die nog weggebracht moesten worden, ging Jozef(kind met Downsyndroom) op een emmer trommelen en Augusta danste er bij. Er zijn toen djembe`s uit de vrijwilligerskamer gehaald en je had ze moeten zien. Wat een natuurlijk ritme gevoel hebben die kinderen, ondanks hun handicap. Het meeste verbaasde mi jAugusta, dat ging zo vlot en gemakkelijk en ze had er zo1n plezier in, ongelofelijk. Ook samentrommelen ging goed, hoe ze dat op elkaar afstemden weet ik niet,maar ik was erg onder de indruk.
Het was vandaag net of ik nooit was weggegaan. Alles ging weer zo vanzelfsprekend. Aanpakken, met de kinderen spelen, personeel plagen en kletsen met ze .Had een goede dag vandaag en dan kijk ik vooral naar de dingen die verandert zijn en goed gaan, Voor de rest heb ik maar even oogkleppen opgedaan. Daar is 1 dag echt te kort voor.
Verder vanmiddagnog even naar Green Acres geweest een shopping mall. Daphne heefteen broodrooster uit het jaar nulen die zorg alleen maar voor ergernis en verbrande toast. Daar heb ik verandering in gebracht en v.a. morgen eten wij heerlijk bruin geroosterde boterhammetjes.
Nog even wat over Thamsanqa. Dit valt onder de organisatie Family Restoration Services. En Thamsanqa is vernoemd naar een 7 jarig jongetje, een eerste bewoner die daar overleden is aan aids en Thamsanqa heette
-
17 November 2010 - 20:59
Nora:
Hoi Gerdy
Wat bijzonder om je verhalen te (mogen) volgen en wat SUPER om je verhaal vandaag over Ithemba te lezen!!!
't Is fijn om te lezen dat het goed gaat met de Ithemba Kids, 't brengt het allemaal weer een beetje dichterbij. Ook de vorderingen met sommigen, hoe klein ze ook zijn, doen me goed om te weten. Onze lead zanger die nu naar een school gaat; 't is bijna niet te geloven ... Onze "strand princes" die Ithemba zal moeten verlaten, 't is niet te begrijpen.
In de hoop ooit zelf nog eens terug te komen en de Kids te bewonderen, mocht je nog een x de gelegenheid krijgen; zou je ze dan een Warme Groet willen doen!!!
Het gemis is groot hier in het Koude Nederland ...
Geef ze daar een knuffel en heel veel Liefs!
Ook voor Peter, Daphne & Tia de Hartelijke Groeten!!!
Groeten, Nora -
17 November 2010 - 22:24
Anneke Stultiens:
Mooi Gerdy, dat je ook vooruitgang ziet vergeleken bij de vorige keer!
Daar wordt je blij van.
Geniet er van en van de lekkere geroosterde broodjes!
Groetjes van Anneke -
18 November 2010 - 10:08
RIA:
Hoi Gerdy
Het zijn weer enerverende weken voor je vol verrassingen. Zowel hele leuke dingen en natuurlijk ook minder leuke dingen die je meemaakt. FIjn om lezen hoe blij verrast kinderen zijn om je weer te zien.
Liefs van Ria en zorg goed voor jezelf. -
18 November 2010 - 15:03
Joost:
fijn te zien dat je t weer naar je zin hebt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
