2de girlsmeeting

Omdat mijn verhaal ,dat ik voor de 2 de meeting schreef op ëen of andere manier gedeletëď werd. PROBEER IK het nU IN WORD EN DAN MAAR KNIPPEN EN PLAKKEN .
Mijn 2 de meeting ging over:Zelfvertrouwen, zelfaanvaardinģ, zelfwaardering, zelfrespect en zelfbeeld.
Als reminder had ik een aantal Kreten op een flipover gezet .En omdat de 1ste keer de communicatie wat moeizaam verliep en ik me toch wel herinnerde dat de meiden heel wat oppikken van de opdrachten die ze kregen, had ik besloten het dan maar zo te doen.
Bij binnenkomst in de ruimte moet er dus eerst gegeten en gedronken worden. ZE krijgen cola en 4 boterhammen met worst en een paar koekjes.
Dit is hier in Motherweļl (township) de gewoonte omdat de mensen vaak nog geen eten hebben gehad en soms zelfs voor die dag niet meer krijgen .Omdat ze geen geld hebben om te kopen. Voor de meiden van Thamsanqa niet zo aan de orde, maar ze hebben wel honger als ze komen. Dus zodoende.
Even kletsen hoe het met ze gaat en daarna begin ik met ëen ënergïzer: start van de beweging
Een van de meiden verlaat de ruimte, de overigen wijzen een leider aan en vormen een kring. Het meisje komt terug en neemt plaats midden in de kring. De leider begint met een beweging en de groep volgt.De leider verandert af en toe van beweging, de rest volgt. Het meisje dat in het midden zit probeert te ontdekken wie de leider is.
Deze oefening is bedoelt om de concentratie wat te verhogen.
Ik vroeg aan het meisje in het midden hoe ze zich voelde? Waarop ze antwoordde :buitengesloten en moest zich erg concentreren om er achter te komen water aan de hand was. Voor de anderen was het grappig zeiden ze ,maar ze vonden eh t wel vervelend voor B. We hebben even gepraat over het voelt ombuitengesloten te voelen . En of je dan concessies doet om ertoch biji te horen. In sommige gevallen deden ze dat wel, vooral alsze zich erg vervelend voelen en alleen.
Toen de volgende oefening uit gelegd: wat is het belangrijkste in leven?Wat houdt je het meeste bezig?
Daar kregen ze 10 minuten voor, daarna moesten ze een top 5 maken met het meest belangrijkste op nummer 1.. Het is toch opmerkelijk dateen paar meisjes van zichelf vonden dat ze een aardig en/of goed persoon zijn.Wat er verder uit kwam was oa I love god, I Like to help people, I am a lovely girl to my family, Iknow how to behave with people, I like to cook, I like to read my books,honesty, educational, loving , caring, peacefull, carefull,naughty, communicating. Ze hebben het voorgelezen midden in de kring en op de eerst 2 punten heb ik hen bevraagd. Van hoe weet je eigenlijk dat je en goed persoon bent en carefyzulll? Als antwoorden kwam regelmatig: omdat anderen dat van me zeggen. Ja , vind jij dat ook van jezelf en hoe voelt dat voor je?
Dat vonden ze eerst toch wel moeilijjk, maar na nog wat doorvragen kwamen we ersamen wel achter d at als je iets leuk vind om te doen en je doet het als van zelf dan voelt het goed en dan past het ook bij jou. Dat heet dan zelfbeeld,het beeld dat je van jezelf hebt..
Ze vonden dit toch wel erg byzonder om zo naar zichzelf te kunnen kijken.Zo hadden ze nog nooit gedacht, Om het nog wat completer te maken heb ik zetoen gevraagd een sprookje te schrijven. Een sprookje over hen zelf en dat moest beginnen met : Er was eens……. En eindigen met : en ze leefde nog lang…….
Nou dat viel niet mee . Een paar gingen meteen fanatiek aande gang terwijl een paar anderen duidelijk het moeilijk vonden en een kreeg het zelfs te kwaad.Na met haar even gepraat te hebben over wat ze moeilijk vond(het was gewoon pijnlijk er aan herinnert te worden hoe het was voor ze naarThamsanqa kwam, dat snapte ik best en heb haar en wat ze dan wel wilde schrijven en dat heeft ze toen ook gedaan. Ze kregen daar 15 minuten voor en aan het eind moest er een titel boven en onder aan geschreven door:…… Toen we weer iin de kring zaten heb ik gevraagd wie het zou willen en durven voorlezen. Een van de meisjes uit Motherwell(niet van THamsanqa)wilde dat wel. En later begreep ik beter waarom dat was. Dat leg ikaanhet eind wel uit. Ik heb hen gevraagd hun verhalen bij mij in te leveren en dat ik zeaan niemand zou late n lezen, omdat de afspraak was: dat wat er in de groep gebeurt en gezegd is blijift in de groep.
Hen dus nogmaals op de regels gewezen die we hebben afesprokenbij de eerste meeting.
Als afsluiter heb ik ze bedankt voor hun openheid en vertrouwen in mij. Want dat is er zeker te oordelen naar wat ze toch laten zien en horen.
Dus een applausje voor jezelf en als opdracht voor de komende dagen: iedere dag (s’ochtends of s’avonds) inde spiegel kijken en tegen jezelf zeggen: ik mag er zijn of ik ben blij met mij. En vooral goed kijken, niet oordelen, kijken en blij zijn en op den duur voel je je ook beter .
Na de meeting waren de meiden opvallend stil en een ieder zat wat voor zich heen te kjjken of met haar telefoontje wat te pielen.In afwachting vande taxi. Ja de meiden komenmet de taxi(soort volkswagenbusje) omdat er ander as geen vervoer is. Van mijn sponsorgeld betaal ik dat dan , want Tia heeft daar geen geld voor. En het kost 300 rand voor een retour voor 8 meiden, per keer.
Thuisgekomen ben ik de sprookjes gaan lezen ne ik hield het niet droog. Ik zal tenslotte een aantal zinnen uit de verhalen hier citeren (zonder naam en wat dan ook) . Ik zou zeggen leesen kijk maar wat het je doet.
==I was a little girl who dont have family, I was lonely, no one want me, I was living in the street, I was goin to die on the street but now I have a big family at Thamsanqa
==I was living a with my grandmother, she was a very straigh person, she swee at me when I did a mistake or she beat me, even when I was very little. She send me to bed without eating.
==I was a little girl who was scared of everythiing, I did not go to school
== her father was looking for a job, but he didnot comeback And then her mother starting drinking alcohol and the little girl did not go to school anymore.
== Once there was a little girl G. She grew up without her parents, that makes me so weak, because there are times,I need my parents and tell me that they love me. When I became a Teenager and struggle because no one is arround me and tell me what to do But I did not give up hope, because I accept myself andI am happy now.
Het meisje uit Motherwell had wel degelijk een ander verhaal. Weliswaar ook uit een onvolledig gezin, maar liefdevol en meteen moeder die haar knuffelt en ze doen leuke dingen met elkaar en zo. Ze stond haar verhaall ook heel ontspannen te vertellen.