6 december

Maandag 6 december: laatste cursusdag
Het thema vandaag was Mijn toekomst
We beginnen met een kringspel, een starter;handen op elkaar knieen en dan op volgorde kneepjes geven. Dit vraagt veel concentratie, maar is leuk. Andiwe is er vandaag niet, die is ziek en Sarah en de vrijwilligster zijn in kantoor bezig. Dus we hebben een klein kluppie.
De 1ste oefening doen ze in 2 groepjes die wij samenstellen, zodat er een gemengd gezelschap ontstaat..Ze moeten vragen maken en in hun dagboek zetten over de toekomst; de nabije, maar ook de verre toekomst. Ze kunnen denken aan;huwelijk, kinderen,beroep, werk ect.. Nadat ze de vragen hebben opgeschreven kunnen ze die individueel beantwoorden.
Met daarin als extra vraag:welke doelen stel je je voor het komende jaar?Waar toch vaak op werd geantwoord dat ze het komende jaar zouden halen op school en goed hun best zouden doen.. We praten even na over de vragen, wie wil kan er wat over vertellen.
De 2de oefening; de meiden mogen hun droomhuis tekenen, de omgeving er bij en een plattegrond maken van elke verdieping met de dingen die ze er in willen zetten. Opperste concentratie en ze vinden het prachtig. We hangen ze op aan de muur en we lopen en langs en stellen elkaar vragen erover..
Omdat het de laatste keer is een goede lunch zoals zij dat zien;kip met brood en chips en een beker cola of Fanta. Smullen!!!!!!!!!. We laten de afwas even voor wat het is want er staat nog meer op het programma.
Een evaluatie die ze in hun dagboek schrijven;Wat vond je leuk en wat niet? Wat heb je geleerd en wat heb je geleerd over jezelf?Wie wil mag er wat over vertellen. Volgens Nonsimphiwe zou iedereen wat moeten vertellen al was het maar als waardering naar mij toe vindt ze. Ik wil ze echter niet dwingen. Een paar komen met reacties als: de starters waren leuk, het (uit)lachen was niet leuk,de opdrachten waren fijn om te doen,geleerd elkaar meer te respecteren, samen te werken, beter te luisteren en te concentreren. Sommigen beter leren kennen. Doelen leren stellen. Leren nadenken over de toekomst en mijn leven. Niet leuk was dat sommigen alles deden en anderen niets of weinig.
Tot slot de afronding.
Ik had voor iedere deelneemster een certificaat gemaakt en van thuis(uit de wereldwinkel) een piepklein sierspiegeltje uit India meegenomen. En ik had nog voor iedereen hun envelop met complimenten. Dus een soort kleine ceremonie. Officieel staand met een paar woorden ze dit alles overhandigd. Gevolgd door applaus. De envelop werd direct open gemaakt en toen kwam de afknapper. Een van de meiden had bij iedereen een klein briefje ingestopt met woorden wat ze van die persoon vond.(dikke kont,lijkt op een jongen, je tanden lijken op een muis.) Heel vervelend en ik was behoorlijk geschokt. De verbaal war mindere meiden waren aangeslagen en een had de tranen heel hoog zitten. Terwijl ik net had verteld over dat piepkleine spiegeltje , om je er aan te herinneren dat je mooi en uniek bent. De jongedame in kwestie dded alsof er niets aan de hand was. Waarop ik haar dit haar fijn heb uitgelegd en ook wat ik van deze daad vond en haar vervolgens iets laten doen wat zij vreselijk vind, nml. De afwas. Ze presteerde het nog om te lachen en zeer liefjes en onschuldig te kijken.
Wat een domper op dit einde. Heb later de meiden nog even geknuffeld en ze toegesproken. Het ging toen wel wat beter weer, maar de nasmaak bleef.
Verontwaardigd kwam ik thuis , om daar mijn verhaal te doen. Peter wilde haar er direct uit zetten. Maar ik geloof dat dit meisje erg beschadigd is en individuele hulp nodig heeft. Ook haar huismoeder kan weinig met haar geworden. In de groep gaat het niet. Ze is de oudste,laat zich alles aan reiken,komt overal onderuit, doet alsof haar neus bloed en glimlacht liefjes.
Om mijn boosheid kwijt te raken ben ik anderhalf uur flink gaan sporten en kwam zoals Daphne opmerkte met een glimlach weer terug. Vanavond is Hilda aangekomen , die 3 maanden blijft en bij Lelethu gaat werken een creche en scrapworkshops gaat geven aan mensen van de kerk. Samen met Daphne gaat ze Kerstkaarten maken om te verkopen voor haar project. Degene die Hilda kennen, weten dat ze prachtige kaarten maakt…
Tenslotte mijn weblog helemaal bij gewerkt. Zoals jullie zien. Kan morgen toch tot 9 uur slapen, dus dat moet lukken en dan is tia ook weer blij, die had al meerdere malen gevraagd wanneer ik mijn stukjes weer ging schrijven. Bij deze dus Tia.