19 september

Vandaag de 19de september wordt Stijn onze jongste zoon 19 jaar. Gefeiciteerd jongen.

Beladen met brood,polonie, boter, kaas, jus, pennen , schriften, fototoestel en mijnprogramma trok ik vanmorgen tegen 9 uur richting Motherwell . om daar bij het kantoor van faamily Restoration Services een korte training te geven aan de Asibavikele(eye for you) vrijwilligers te geven met als thema: zelfbewustzijn, zelfvertrouwen.

De asibavikele vrijwiligers doen home based care.. Ze bezoekengezinnen in de township en signaleren wat er aan de hand is en helpen zonodig een handje.. Het gaat hierbij voornamelijk om de kinderen, in geval van mishandeling, misbruik,in de steek gelaten, maar ook kinderen van ouders die aids/hiv hebben en daardoor niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Er zijn grootouders bij die zelf amper te eten hebben en die voor hun kleinkindern zorgen omdat de ouders weg , alcoholist of overleden zijn. Omdat de vrijwiligsters zelf n Motherwell wonen is de drempel niet hoog bij de gezinnen die ze bezoeken.. Ze moeten regelmatig rapport uit brengen. Die liggen op kantoor en als ze daar zijn voor een gesprek met social werkster Sarah, hulp Delsie of als ze een training hebben , dan vullen ze die rapporten in. Hoe ze dat een tijdje kunnen onrhouden is me nog een raadsel.De vrijwilligers zijn van alle leeftijdenen op 3 na zijn ht vrouwen. De 3 mannen zijn jong en een ervan is Simphiwe, de huisvader.

Maar goed, Tia had ze gezegd om 9 uur aanwezig te zijn, maar dit is Afrika he? Dus om 11 uur ben ikmet 8 vrijwilligsters plus Sarah, Delsie en Tia begonnen. 7 kwamen er niet opdagen. Na brood en koffie kon er gestart worden.

Eerst uitgelegd wat we vandaag gingen doen entoen begonnen met een opwarmertje om het ijs tebreken.
Hoofd is rood, billen oranje en knieen groen. Na een par keer herhalen, door elkaar gaan zegen en de dames raakten flink in de war ende spanning was wat gebroken.
Om goed in het hier en nu te komen een ademhaling/ontspannningsoefening gedaan.
Even iets verteld wat dat inhoud, jezelf zijn en verder gagaan:
*je kunt iedere dag kiezen om door tegaan op dezelfde weg of terug te koemn bij jezelf en te groeien en niet terug te vallen in oude gewoontes
*luister naar je ingevingen, kijk vooruit wat zijn jou beslissingen.
*wees dapper, durf anders te zijn, neem risico`s, impopulaire maatregelingen als je kunt zeggen ; dit is de manier waarop ik het wil, ik het voel
*maak een plan hoe je dit gaat doen en doe het zo goedals je kunt

Ze hebben van mij een schrift en een pen gekregen om alles wat ze leren, meekrijgen en niet willen vergeten op te schrijven. en daar wordt verwoed gebruik van gemaakt.
Zo ook bij de volgende opdracht:
*vraag jezelf 9x af:wie ben ik en schrijf je antwoorden onder elkaar op.Het kan alles zijn;naam ,leeftijd, beroep, symbool, dier.....
*als je klaar bentgeef ze een nummer van belangrijkheid en zet dat erachter.
*kijk naar deze punten en bedenk wat het leven zou zijn zonder punt 9-8-7....
In eerste instantie zitten ze me wat glazig aan te kijken en als ik vraag of ze het begrijpen krijg ik weinig respons. Dan schrijf ik het op een flapover en krijg van Tia , die er en tijdje bijzit, aanvullende vragen, waardoor het , ook door voorbeelden, duidelijker wordt. En ze aan de slag gaan.

Dan is het weer tijd voor wat beweging, met een oefening die heet: Afwijzen???-Break in-Break out.
De groep vormt een hele dichte kring. Een persoon staan er buiten en wil graag bij de groep horen, in de kring komen.
Hoe doe je dat? Met rucs, geweld, drukken, argumenten gebruiken.? Wat is een manier, wat is jouw manier en zou het ook anders kunnen?Wat doe je allemaal om gaccepteerd te worden. En hoe voelt het als groep? Superieur, machtig?
Ook het tegenovergestelde doen we. Nu staat er een person in de kring en wil er uit. Omdat ie zich niet meer prettig voelt in de groep, iets anders wil etc.
Wes je bewust wat je werkelijk wilt en waarom.? Wat vind je pretiig en niet prettig in de groep?

Door door te vragen komen ze bijhet punt van wat ze werkelijk willen en hoe ze het willen ipv trekken, duwen en lachen. En zijn er inderdaad een paar die het gesprek aangaan en op die manier binen of buiten de kring komen. Leuk om te zien als ze erachter komen dat je sommige situaties ook op eenandere manier kunt aanpakken .

Tenslotte krijgen ze wat handvatten mee, die ze ook opschrijven.
--maak een lijst van alles wat je leuk vind aan jezelf. Ga vervolgens even met z`n 3en bij elkaar zitten en vertel elkaar wat je in de ander waardeert. Schijf deze positieve feedback ook op.
--maak een lijst van ieder keer als iemand iets positiefs tegen je zegt, lees dit regelmatig door en voel wat het met je doet.
-- schrijf de volgende zin in je schrift en maak hem af:Als ik gezond zou zijn of als ik vrij van angst zou zij of vrij van zelf kritiek dan zou ik..........
Lees deze zin vervolgens 1x per dag over.

Deze oefeningen kunnen je een beter gevoel geven over jezelf, gaat je wat zelfverzekerder voelen, krachtiger en dat straal je ook naa buiten uit.
Als afsluiter doen we de menselijke machine.;een begint met een beweging en en geluid, de 2de haakt daar op in, dan de 3de en zo verder.
dat was lachen geblazen, en ontladend, want het was toch best spannend zo met jezelf bezig te zijn.

Maar ik kreeg, knuffels, blije gezichten en bedankjes En tot slot een groot applaus voor jezelf en allemaal. Dat was mooi om te zien.
Het was best spannend dit te doen.In het Engels uitleggen, adhoc reageren ook en het ligt niet in de aard van Afrikanen(Xhosa) om zo met zichzelf bezig te zijn en over hun gevoelens na te denken en te praten. Wat ik in deze 4 jaar weet is dat ze ondanks alle ellende toch lachen en dansen. Je merkt maar zelden wat aan ze . (Bij kinderen des te meer).
Ik was opgelucht dat het zo goed was gegaan, maar ook heel tevreden en blij.