Bazaar bij Ithemba------10 september
Door: GerdyterDenge
Blijf op de hoogte en volg Gerdy
10 September 2011 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Met de 2 meiden die op Ithemba werken, Jolanda die kwam aanwaaien en Aly hebben we ons verplicht om vandaag te helpen bij de Bazaar van Ithemba. Wat daar allemaal verkocht wordt ,je wil het niet weten, wij kennen dat in ieder geval niet. Maar eerst moesten we een jaarlijkse donatie ophalen bij Mc.Donalds; een container met limonade. Ruim op tijd werden we met opluchting door het personeel van Ithemba begroet. Ze konden inderdaad bij de verkoop wel hulp gebruiken. En er stonden al vele mensen vol ongeduld te wachten tot de dominee van d baptistenkerk de bazaar met een gebed opende.
De 3 leslokalen waren voor verkoop ingericht; in het lokaal van Fezie(van de jongste kids)was snoep, chips, taart, drilpudding met custard,limonade,pakken koeken,taarten, zakken met aardappels, sinaasappels,paaken en zakjes sap,yoghurtjes. In het volgende lokaal zat Boniswa(....Mama) in vol ornaat en in bepaalde kleding , zakken met blikjes groente, pakken vla, flessen drinken, meel, vlees ed te verkopen en in het laatste lokaal was de kledingmarkt.
Midden op het terrein stond de braai voor de roles met wors, er werd voor de keuken allerlei pakken met vlees en wordt verkocht, vanuit de keuken, warme hap en vanuit het vrijwilligers honk stonden Willemieke en Esther pannekoeken te bakken en verkopen die als warme broodjes over de toonbank gingen. In de fysioruimte waren 2 meiden aan het schminken. En vanuit het kantoor werd door het open raam de bonnetjes verkocht , want dat was overal het betaalmiddel. Wel zo prettig en veilig. Kortom een levendige bende. Er heerste chaos, iedereen had haast om zoveel mogelijk voor het weinige geld dat alles kostte te kopen. Er werd gewikt en gewogen, weggelopen, toch gekocht, geproefd, gelachen en ernstig gepraat. Veel geduwd en getrokken, vvorgekropen, gehughed(lang niet gezien) en bewonderd(wat zie je er goed uit).Maar alles in harmonie en begeleid van een stralend zonnetje. Om 12 uur waren Aly en ik, die bij Fezie stonden zo goed als los en hebben we het overgebleven snoepgoed buiten aan alle kinderen uitgedeeld. Na nog wat kleding voor Thamsanqa en Lelethu te hebben uitgezocht en roles voor de medewerksters van het laatste project zijn we tegen half 2 richting Newton Park gereden met Peter. Alwaar Aly en ik effe een rustpauze namen en onze voeten wat rust gunden. Het was leuk om allerlei bekenden weer te zien, wat kinderen die er met hun ouders waren en Fezie, Maureen,Eugene, Queenie, Boniswa, Andile... Het was ook wel weer heftig al die armoe te zien bij de mensen in township Windvogel.
Dus het was goed even bij te komen. Daarna zijn we met Peter naar de WEGGOOIBABIESgegaan. Zo noemde hij dat omdat het zo is, mensen dat zullen weten en nooit vergeten. Het gaat dus inderdaad om babies, peuters die in de steek zijn gelaten. Ik heb Peter wel gevraagd dat woord niet te gebruiken, t is zo schrijnend en pijnlijk. Er waren 5 babies onder 3 maanden.. Eentje zelfs net 10 weken. 2 Peutertjes en eentje van 10 maanden. Wat een knuffeltjes om te zien, maar hoe schrijnend het verhaal van waarom ze daar zijn. Ik moet er niet te veel bij nadenken, tranen biggelen over de wangen bij de herinnering. Zo in en in triest.Ik veroordeel de moeders niet, er zit altijd een verhaal achter:Aids,armoe, geen huis....maar toch. ..
Een dag vol emoties, veel indrukken en werken. Na een gezamenlijke maaltijd met alleen alle gasten onder elkaar, zit ik nu bij te komen met een kop thee bij een vuurtje Want het is sàvonds koud in Port Elizabeth.
De 3 leslokalen waren voor verkoop ingericht; in het lokaal van Fezie(van de jongste kids)was snoep, chips, taart, drilpudding met custard,limonade,pakken koeken,taarten, zakken met aardappels, sinaasappels,paaken en zakjes sap,yoghurtjes. In het volgende lokaal zat Boniswa(....Mama) in vol ornaat en in bepaalde kleding , zakken met blikjes groente, pakken vla, flessen drinken, meel, vlees ed te verkopen en in het laatste lokaal was de kledingmarkt.
Midden op het terrein stond de braai voor de roles met wors, er werd voor de keuken allerlei pakken met vlees en wordt verkocht, vanuit de keuken, warme hap en vanuit het vrijwilligers honk stonden Willemieke en Esther pannekoeken te bakken en verkopen die als warme broodjes over de toonbank gingen. In de fysioruimte waren 2 meiden aan het schminken. En vanuit het kantoor werd door het open raam de bonnetjes verkocht , want dat was overal het betaalmiddel. Wel zo prettig en veilig. Kortom een levendige bende. Er heerste chaos, iedereen had haast om zoveel mogelijk voor het weinige geld dat alles kostte te kopen. Er werd gewikt en gewogen, weggelopen, toch gekocht, geproefd, gelachen en ernstig gepraat. Veel geduwd en getrokken, vvorgekropen, gehughed(lang niet gezien) en bewonderd(wat zie je er goed uit).Maar alles in harmonie en begeleid van een stralend zonnetje. Om 12 uur waren Aly en ik, die bij Fezie stonden zo goed als los en hebben we het overgebleven snoepgoed buiten aan alle kinderen uitgedeeld. Na nog wat kleding voor Thamsanqa en Lelethu te hebben uitgezocht en roles voor de medewerksters van het laatste project zijn we tegen half 2 richting Newton Park gereden met Peter. Alwaar Aly en ik effe een rustpauze namen en onze voeten wat rust gunden. Het was leuk om allerlei bekenden weer te zien, wat kinderen die er met hun ouders waren en Fezie, Maureen,Eugene, Queenie, Boniswa, Andile... Het was ook wel weer heftig al die armoe te zien bij de mensen in township Windvogel.
Dus het was goed even bij te komen. Daarna zijn we met Peter naar de WEGGOOIBABIESgegaan. Zo noemde hij dat omdat het zo is, mensen dat zullen weten en nooit vergeten. Het gaat dus inderdaad om babies, peuters die in de steek zijn gelaten. Ik heb Peter wel gevraagd dat woord niet te gebruiken, t is zo schrijnend en pijnlijk. Er waren 5 babies onder 3 maanden.. Eentje zelfs net 10 weken. 2 Peutertjes en eentje van 10 maanden. Wat een knuffeltjes om te zien, maar hoe schrijnend het verhaal van waarom ze daar zijn. Ik moet er niet te veel bij nadenken, tranen biggelen over de wangen bij de herinnering. Zo in en in triest.Ik veroordeel de moeders niet, er zit altijd een verhaal achter:Aids,armoe, geen huis....maar toch. ..
Een dag vol emoties, veel indrukken en werken. Na een gezamenlijke maaltijd met alleen alle gasten onder elkaar, zit ik nu bij te komen met een kop thee bij een vuurtje Want het is sàvonds koud in Port Elizabeth.
-
10 September 2011 - 19:30
Patricia:
Oh ik smul nu al van je verhalen en blijf je volgen! Xx
Leuk om Ithemba te zien op je foto en zo herkenbaar alles! -
10 September 2011 - 22:04
Anneke Stultiens:
Hoi Gerdy,
Ziet er gezellig uit allemaal, je zou het aan al die vrolijke gezichten niet zeggen dat er zoveel leed is daar.
Goed dat jullie daar vandaag hebben kunnen helpen, zal zeker een hele mooie dag zijn geweest!
Wens je nog veel plezier.....
Groetjes van Anneke -
12 September 2011 - 19:03
Annerieke:
ik zoek aly op de foto's!
u go girl trouwens! Ziet er gezellig en lekker uit.
kusss -
13 September 2011 - 13:16
Aly:
He mens wat ben ik trots op je en dat ik hierbij je mag zijn. Zo als jij je beweegt hier tussen al die mensen. Hoe je rondrijdt door de township, je kontakten legt met mensen, je warme omhelzingen, je liefde voor de groot en kind, enz. enz. Dankie Mem,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
