van af 12 november

Dinsdag 16 november
Ben al weer een paar dagen in Port Elizabeth en nu pas heb ik een beetje duidelijkheid over wat ik ga doen.
Toen ik uit Zwolle vertrok dacht ik een meidenempowermentgroep te gaan doen van 4 x een dag met tussendoor wat snuffelstages te gaan regelen voor ze en wat leuk met ze te doen. En tevens een paar dagen bij Ithemba te gaan werken.. Tia(Thamsanqa) had me ook nog gevreegd een dag te vullen van een training. Maar goed. Eenmaal hier aangekomen blijken de meiden volop in de voor hun school afsluitende examens te zitten en die zijn pas 26 november afgelopen.En 8 december ga ik al weer naar huis. Weer te weinig tijd????????
Nou het wordt krap aan en met schrappen van wat onderdelen maar het gaat lukken. Na 2 meetings zijn we tot een programma gekomen. Morgen ga ik een dag mee naar Ithemba, Marjolein helpen die daar als enige vrijwilligster van Be More zit. Op donderdag ga ik met Sara(soc.werkster) op huisbezoek bij 2 gezinnen in township Motherwell, om te praten over 2 jongetjes die bij Thamsanqa geplaatst gaan worden, deze kinderen hebben allebeide hun moeder verloren als gevolg van Aids.
Thamsanqa is een gezinshuizen project in de township, waarbij een aantal kinderen die door omstandigheden(ouders overleden,verlaten, mishandeld, misbruikt)niet meer thuis kunnen wonen, tesamen met een huismoeder in een huisje wonen en zoveeel mogelijk een gezin willen zijn.
Deze huismoeders komen uit de omgeving zelf en krijgen naast kost, inwoning en 5 dagen per maand vrij, een klein salaris. Daarvoor zijn ze 24 uur per dag aanwezig en zorgen voor de kinderen.
Vrijdag ga ik weer mee naar Ithemba. Volgende week maandag , dinsdag middag, owensdag en donderdag Karin helpen. Zij was in 2008, toen ik er was ook vrijwilligster en dan uit Duitsland en heeft nu voor een half jaar een baan bij Mental Health als coördinator van een daycare voor dubbel gehandicapte kinderen(0-7 jaar).Daar loopt het nog niet goed ivm. Verduistering van geld en voedsel en weinig support van de caregivers die eigenlijk alleen maar verschonen en eten geven. Ik ga kijken of ik daar wat kan betekenen. Zorg, aandacht en aandacht voor het eten, wat spelen enz.. 3 nov hebben we een voorbereiding voor een moeder- kind dag voor huismoeders van Thamsanqa.Om te zorgen dat de band tussen 1 bep. Kind en de huismoeder versterkt wordt.
En dan gaat de meidengroep plaats vinden op 29 nov en 1-2-6 december.Op 29 nov. Bovendien een starter verzorgen voor de training van Tia en op 1 dec. Darr s`morgens een dagdeel voor mijn rekening nemen. Op 30 nov. Is er dan die moeder kinddag.
Dus op het laatst druk, maar lekker bezig. Gisteren met ik met een huisvaderSiphiwe en soc.w. Sara een rondje gaan maken langs de 4 huisjes van Thamsanqa in Motherwell. Om te kijken hoe het daar uit ziet, kennis te maken met de huismoeders en kinderen en de koekjes en chips die Peter geregeld had af te geven. Nou het krioelt daar van volwassenen en kinderen op straat en zeker niet te vergeten, koeien en geiten. Kinderen zitten midden op straat te spelen, mensen zitten op de grond voor hun huis of hangen uit een auto te kletsen,auto`s stoppen zomaar midden op de weg om mensen uit /in te laden of iemand te begroeten. Over zie je gekleurde containers die aande rand van de weg staan en gebruikt worden als winkeltje, kapperszaakje, telefoonhalletje noem het maar op. Kortom ik kwam ogen te kort. En het was intussen bloedheet in de auto(had de airco nog niet ontdekt) en had deuren op slot en durfde de ramen toch niet te ver te openen. Ik heb nog nooit zo lang(2uur) in een township rond gereden. Wat een kleuren, indrukken mensen en leven daar. Niet te beschrijven. De huisjes zagen er netjes uit, van binnen en buiten goed in de verf en ook versierd. Basis dingen als meubels, kasten, kookgerei was voldoende aanwezig en de kinderen zagen er zo op het oog goed uit. Maar privacy is er niet en voor de grotere kinderen om huiswerk te maken , dat moeten ze in dezelfde kamer doen waar de anderen spelen of op hun bed. Maar alles was schoon en heel, maar kaal. Weinig aan de muur en weinig tot geen privéspullen v.d. kinderen. Ze hebben een dak boven hun hoofd , een bed om te slapen,te eten, klein beetje kleren, ze gaan naar school en er is een volwassene die voor ze zorgt. En dan niet te vergeten de vrijwilligsters van Be More die muren schilderen, kasten opruimen,met hen huiswerk maken ,met ze spelen en uitgaan en hun sponsorgeld gebruiken om het leven van deze kinderen en hun huismoeders/vaders aangenaam te maken. En het mogelijk te maken dat er geld is voor uniformen, kleding, verjaardagskadootje, speelgoed en zoveel extra`s dat Thamsanqa niet kan bekostigen.
Met 9 oudste meisjes uit de 4 huisjes ga ik samen met Sara en een Afrikaanse vrijwilligster de groep doen in een van de huisjes met de meeste ruimte. Dus op die manier krijg ik toch te maken met de gezinshuizen.
Intussen ben ik ook bezig geweest voor Tia wat dieetprodukten te verzamelen. Ze mag geen vet, geen suiker, geen koffie en moet veel water , groente, fruit en extra probiotica hebben zodat haar immuunsysteem op peil blijft en de goede cellen die door de chemo vernietigd worden weer op peil komen voor de volgende chemo. Met haar gaat t niet zo goed. Ze draagt intussen een pruik(zaterdag was ineens het haar eraf) en ze heeft een dikke, pijnlijke wang aan de kant waar de kanker zit. Ze had maandag ook koorts en zag er moe uit. Zr is bang dat er in de wang ook uitzaaiingen zitten en ze misschien morgen de chemo niet krijgt. Ze moet morgenvroeg om 7 uur in het ziekenhuis zijn en krijgt eerst onderzoeken voor ze aan de chemo willen beginnen.
Voor degene die dat niet weten. Tia is de oprichtster van Thamsanqa en is dit na haar pensionering(nu72 jaar) gaan doen. Zij is afgelopen zomer samen met Peter en Daphne, de mensen waar ik nu verblijf, in Nederland geweest en dus ook bij ons. Ze is een hele byzondere,warme, betrokken en lieve vrouw. Die alles in het werk stelt, zelfs nu ze zo ziek is, om het leven van deze kinderen weer fijn te maken .En eigenlijk staat er ook nog een soort begeleid kamerbewonen en een creche op haar verlanglijstje. Maar voor nu dat de huisjes met moeders en kinderen goed draaien en er voldoende geld is voor eten, kleren, school en spelen. Op dit moment neemt haar dochter Louise het meeste over,maar Tia wil ondanks haar ziekte haar administratie en fundraising blijven doen en contact met de werkers blijven houden. Het is een lang bericht geworden, hopelijk niet te lang om te lezen. Ndi`pilile= het gaat goed met mij.